Bij een wandeling langs de Kloosterkooi in Rouveense veld zagen we dat er twee stoelen in de berm stonden, zou dit zijn om te genieten van het schitterende uitzicht?

Zie eerste twee foto’s. Het deed denken aan het gedicht van Toon Hermans:

Lieve Kracht

Wie was het die de zon verzon
toen de allereerste dag begon
Die sterren aanstak voor de nacht
het eerste vlokje sneeuw bedacht
Wie blies de wind zijn adem in
gaf mens en dier hun wezen
Wie schreef de teksten, welke pen,
voor merels en voor mezen..


Je voelt als iemand huilt of lacht
of als de regens zingen
dat Zich één grote lieve Kracht
verbergt in alle dingen…

Wel is de vraag waarom iemand daarbij ook van alles heeft achtergelaten, wat normaal niet in de berm hoort te liggen: o.a een rolgordijn, een paar ophangframes voor hangplanten,  tuinhout enz.