Kapper Dicky Heuckeroth uit Staphorst schrijft één keer in de maand een column in de Staphorster. Deze maand een verhaal over buitenspelen en ‘zeiknat’ zijn.

Tja, vroeger toen er nog buiten werd gespeeld, heeft iemand mij eens iets heel vies op mijn hoofd doen kletteren.

Er was altijd een beetje rivaliteit tussen de C.N.S en de Openbare school de Berkenhorst. De C.N.S was groter en alle jongens zaten op voetbal. Dus met schoolvoetbal zaten we altijd onderaan te koekeloeren. Maakt niets uit! Ook konden we best op elkaar schelden, niet zoals nu, maar onschuldig.

C.N.S pist in de fles schreeuwden we dan, waarop ze vervolgens Openbare Klap/stinksigaren bulderden. We speelden eigenlijk ook nooit met elkaar.

Ik had een woensdagmiddag vrij en wilde heerlijk spelen in het Notarisbosje wat toen nog veel groter was. Er stond een groep bomen bij elkaar waar we dan in klommen (klimbomen). Er was volgens mij een regel: welke school er het eerst was speelde die middag in die bomen! Na het eten rende ik er heen, het was mooi weer en had zin om in het bos te spelen.

Ik dacht dat ik de eerste was, maar had niet helemaal bovenin de boom getuurd. Fout, had ik dat nou maar gedaan. Ik was halverwege tot ik van boven hoorde Heuckeroth! Wij zitten er al in! Shit, dacht ik de C.N.S. rivalen. Oke, en ik wilde weer naar beneden gaan.

Maar zij wilden alleen dat ik iets sneller ging blijkbaar. Ik voelde een warme straal op mijn hoofd. Gatverdarrie dacht ik, aahhhh nee toch. Eén van die jongens (en als hij dit leest weet hij het ook nog wel) vond het nodig om naar beneden te plassen.

Ik zat helemaal onder de pies. Maar ze lachten niet, het was blijkbaar ook niet de bedoeling mij te raken (denk ik). Het gebeurde toch. Ik was ‘zeiknat’, zeg maar. Ik rende zo de salon in en daar stond ik, mijn vader zei: „Wat is dit dan? het stinkt hier”, hoor ik hem nog zo zeggen. En ik weet zeker dat de kapsters heel hard hebben moeten lachen. Sta je dan als ventje van een jaar of 7/8 doordrenkt van de pies. Snel de kleren uit en onder de douche.

Na het douchen werden mijn haren in de salon heerlijk gewassen en heb ik mijn verhaal verteld. Ik moest er eigenlijk ook best om lachen en was helemaal niet boos op die jongen. Ik heb het verder ook nooit met hem uitgesproken. Ik had er ook geen trauma van. En nu is het een geweldige herinnering!

Ik snap dat kinderen nu gamen, dat is best leuk. Maar die buitenspeeltijd die ik heb meegemaakt was geweldig! Dus, oproep aan alle kids van nu: ga naar buiten en maak je vies!! Alleen zorg er voor dat als je in een boom klimt je eerst naar boven kijken. Want zo vies als ik was gun ik ook niemand.

Dicky Heuckeroth