Van woensdag 2 februari tot en met zaterdag 5 februari zal op het kerkplein in Rouveen een ode gebracht worden aan het 50 jarige Rouveense volkslied. Op twee grote spandoeken bevestigd aan bouwhekken zal het refrein te lezen zijn. Dit op initiatief van de ChristenUnie Staphorst.

De jonge theologie student Jan Kruidhof schreef 50 jaar geleden een lied. Als zoon van de plaatselijke caféhouder, bakker, kruidenier, postkantoorhouder en veevoederhandel kende hij zijn dorp Rouveen van binnenuit. Vanwege zijn studie in Kampen zag hij het dorp soms ook van een afstandje. Door goed te kijken en te luisteren wist hij zijn gevoel in woorden te vangen.

Hij zag een dorp waar mensen het met elkaar en voor elkaar wilden doen. Op 2 februari 1972 kwam het lied uit. Het was de trouwdag van zijn zus Grietje Kruidhof, die trouwde met Jan Lassche uit Sint Jansklooster. Hij had toen niet kunnen voorzien dat zijn lied de status kreeg van ‘het volkslied van Rouveen’.

Het is nu 2022. We weten niet wat het komende jaar ons brengt. Of we elkaar in onze dorpen weer gewoon kunnen ontmoeten. Om te kunnen praten met en luisteren naar elkaar. En samen uit volle borst weer een keer het Rouveense volkslied zingen.

“In maart gaan we naar de stembus. We mogen weer kiezen. Als ChristenUnie vinden we het naar elkaar luisteren belangrijk. Want door naar elkaar te luisteren, heb je een kans iets nieuws te leren. Door alleen maar te praten zeg je wat je al weet” geeft lijsttrekker Jan Carlo Bos aan. “Dit volkslied is hier een mooi voorbeeld van. Als je hier goed naar luistert, dan hoor je wat ons kenmerkt en sterk maakt. Het raakt ons persoonlijk.”

Hier kennen wij elkaar. Hier hebben wij een plek om tevreden vooruit te boeren. Hier helpen wij de buren en staan we samen sterk. Hier voelen wij onszelf vrij. Hier voelen wij ons thuis.

Aanvulling:

Over de ontstaansgeschiedenis van het Rouveense volkslied:

De familie (van Jan Lassche) uit Sint-jansklooster had een volkslied, welke gezongen zou worden op de bruiloft (met zijn geliefde Grietje Kruidhof) en zou worden afgedrukt in de feestgids. Jan Kruidhof (broer van Grietje) dacht: Dan kunnen we als familie Kruidhof uit Rouveen niet achterblijven en schreef zelf een volkslied omdat dat er nog niet was.