In  de Veldschuur, het centrum voor natuur, cultuur en historie -dat wordt beheerd door de Stichting Vrienden van de Oldematen-  gaf Gert Jan Westhof voor belangstellenden een lezing over de kampen tijdens de tweede oorlog in de gemeente Staphorst waarbij kamp Beugelen extra aandacht kreeg. Een en ander in het kader van de tachtigjarige herdenking van de bevrijding na  5-jarig eindeloos leed van velen die belandden in de werk- en vernietigingskampen. De  meeste kampen in ons land bestonden al voor de oorlog en werden gebouwd om werklozen te werk te stellen in agrarische- en bosprojecten. Na overname door de Duitsers werden hier o.a. joden en politieke gevangenen geïnterneerd. De vele foto’s en een indringende video – interview van een overlevende van een vernietigingskamp maakten diepe indruk.

Tijdens de lezing werd de luidbel van kamp Beugelen overhandigd aan Jan Talen, voorzitter van het museum Staphorst. Fre Spijk schonk deze luidbel aan het museum als een tastbare herinnering aan het kampleven. Jan Talen benadrukte het belang van het  zichtbaar houden van de periode van de tweede wereldoorlog met al zijn verschrikkingen . Museum Staphorst  wil  in dit “niet vergeten” een belangrijke rol spelen. Ook mede dankzij deze schenking en dat de luidbel in het museum tentoongesteld wordt, blijft de herinnering aan kamp beugelen behouden. Ik las ergens dat er een ex bewoner van zo’n kamp de luidbel onlangs hoorde en in tranen uitbarstte. Kan je nagaan wat voor indruk, herinnering,  dit op die persoon maakte .Het is een beetje hetzelfde als ik terug van vakantie kom, woon vlak bij de kerk in Staphorst. Als ik dan de kerkklok weer hoor roept dat direct weer herinneringen op. Wij zijn erg blij met deze schenking, aldus voorzitter Jan Talen.

Een bijzondere vondst was in de pauze te bekijken en te voelen: een oorlogsbestek-set uit kamp Beugelen ….gebruikt door de kampbewoners in de oorlogstijd en voorzien van  overduidelijke kentekens van nazi-Duitsland.  Gert Jan Westhof vatte het samen : “ Het besef dat dit eetgerei door de slachtoffers van de nazi’s werd gebruikt maakt de oorlogsgeschiedenis letterlijk tastbaar en invoelbaar “. Het was een mooie lezing met treurige en verdrietige herinneringen.