Museum Staphorst is erg blij dat ze weer bezoekers mag ontvangen. Vanaf 9 juni hoopt ze met haar nieuwe exposities de gasten een mooi inkijkje te geven in de cultuur van Staphorst. Op de bovenverdieping van het museum is de tentoonstelling: Kleurrijk Geletterd – Borduren in Staphorst. Staphorst kende tussen circa 1870 en 1970 een streekeigen borduurtraditie. Uniek was niet het borduren zelf, maar wel de uitwerking ervan. Kenmerkend is het kleurgebruik (zeer kleurrijk) en de angst voor leegte: geen ruimte op het werkstuk bleef onbenut. Patronen werden veelvuldig gekopieerd. De creativiteit van de meisjes lag voornamelijk in de schikking van de beschikbare patronen op de letterdoek en bij de keuze van borduursteken en kleuren bij het vrije borduurwerk. De tentoonstelling laat merklappen, gebruiksvoorwerpen, geborduurde streekdrachtkleding en kledingaccessoires zien. Deze komen uit eigen verzameling en zijn aangevuld met bruiklenen van particulieren, veelal met de verhalen van de maaksters.

In één van de vitrines in het museum is het borduurproject van Daphne van den Berg te zien ‘Losse eindjes uit het verleden zet ze vast in de tijd’.

Haar borduurproject: Terugkeer naar Staphorst is een ode aan het Staphorst van weleer. Haar moeder vertrok vanuit de gemeente Staphorst (Vergulde Ros) naar de Randstad en met haar reisde ze regelmatig naar Staphorst.

Solastalgie; weemoed naar het landschap van haar jeugd. Ze dacht toen dat het oneindig was. Ze besluit in 2019 om haar jeugdherinneringen in beeld te brengen, in borduurwerk op drie Staphorster mutsjes. De mutsjes zijn gemaakt van zwarte satijn. De traditie van de rouwkleuren in Staphorst blijft ze trouw, maar ze maakt haar eigen patronen. Van foto’s en verhalen van haar moeder: ze kleurt ze in met haar herinneringen. De geschoten haas die ze van haar opa kreeg op haar verjaardag. De gele bloemen op het kuipje Becel. Het kraaien van de vogels als ze door het Reestdal liepen richting Dickninge. Al bordurend ontrafelt ze de geschiedenis van haar familie. Losse eindjes uit het verleden zet ze vast in de tijd.  

Fototentoonstelling van Annie van Gemert.

Met deze expositie zal de fotografe Annie van Gemert in de ontvangstruimte van het museum een collectie uit haar foto’s tentoonstellen die zij in de afgelopen jaren in Staphorst heeft gemaakt.

In 2019 en 2020 heeft zij met enige regelmaat Staphorst en Rouveen bezocht. Zij was gecharmeerd van het authentieke karakter van het dorp. En met haar gespecialiseerde oog voor kleur en detail heeft ze veel op de foto vastgelegd. Zij mocht in meerdere huizen binnenkomen om de nog vrij oorspronkelijke inrichting te fotograferen. Zo zijn er portretten van de oudere generatie in hun leef-omgeving te zien en foto’s met interieurs van authentieke boerderijen. 

Van haar foto’s over Staphorst wordt een fotoboek uitgeven uit de periode 2019 en 2020. Dit fotoboek is (binnenkort) in het museum verkrijgbaar. 

Daarnaast:

Laten we dit jaar in het museum een aantal schilderijen zien uit de collectie, aangevuld met een enkele bruikleen. Het gaat om werk van A.J. van Driesten, J. Elzinga, Sjoerd Dijkstra, Frans van der Veen, Andries Hartsuiker, Joop van Egmond en A.W. Kreulen.

De vele, lange met riet gedekte boerderijen die langs de diek staan, geverfd in de kleuren blauw, groen en wit, waren en zijn een geliefd onderwerp. Een aantal voorbeelden daarvan wordt nu beneden in het museum tentoongesteld. Elke kunstenaar heeft op zijn eigen wijze verbeeld wat hij zag, waarnam en ervoer; romantisch, impressionistisch, realistisch of meer expressionistisch. 

Ontwikkeling melkveehouderij in de gemeente Staphorst.

Beneden in het museum is een kleine expositie gemaakt over de ontwikkeling van de melkveehouderij in Staphorst in de periode 1880-2020. De landbouw was eeuwenlang de belangrijkste bestaansbron in de gemeente Staphorst en dan met name de melkveehouderij.
Niet alleen is er een korte videofilm te zien over een boerenbedrijf met melkvee, maar op de wanden is nu ook meer informatie te vinden. Wist u bij voorbeeld dat Staphorst de laatste plaats in Nederland was, waar melkbussenmelk werd verwerkt? De laatste melkbus werd in 1998 opgehaald. De eerste melkrobot komt in Staphorst in 1999.