Burgemeester Gerrit Jan Kok en vicevoorzitter Gerrit Loode van de Stichting 4 mei Staphorst legden, in aanwezigheid van het bestuur van de stichting en het college, een krans en bloemen bij het monument op het Marktplein.

Ieder jaar herdenken wij op 4 mei de Nederlandse oorlogsslachtoffers. Het is een belangrijk moment voor ons land en dorp. Het is een gebeurtenis die ons in gedachten altijd weer verenigt met iedereen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Maar ook daarna in oorlogssituaties en bij vredesoperaties. 76 jaar na de Tweede Wereldoorlog, bevinden we ons dit jaar nog steeds in de grootste crisis sindsdien. Ook deze crisis dringt tot in elk onderdeel van ons dagelijks leven door en raakt iedereen. Ons dagelijks leven is ingeperkt, evenals de vrijheden die we zo normaal vonden. Herdenken heeft hiermee een nog grotere betekenis gekregen.

In beslotenheid

Dit jaar is de herdenking weer bijzonder. We hoopten dat reguliere activiteiten dit jaar weer plaats konden vinden, maar ook nu zijn landelijk alle activiteiten rond Dodenherdenking en Bevrijdingsdag afgelast. Het Nationaal Comité heeft net als vorig jaar de plaatselijke autoriteiten en organisatoren opgeroepen om wel bloemen te blijven leggen, maar overal zonder publiek. In overleg met de Stichting 4 mei Staphorst heeft de gemeente Staphorst ook dit jaar weer besloten om aan deze oproep gehoor te geven.

Wegens de bijzondere omstandigheden vond de kranslegging dit jaar daarom plaats in strikte beslotenheid. Daarnaast hangt de gemeente de vlag halfstok en klinken ‘s avonds de kerkklokken tot de landelijke minuut stilte om 20.00 uur.

Foto boven: bestuursleden van stichting 4 mei Staphorst. Foto onder: de wethouders en gemeentesecretaris.

Oorlogsmonument

De krans en bloemen werden gelegd bij het monument aan het Marktplein. Dit monument herdenkt de inwoners van de gemeente Staphorst die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Nederlands-Indië. Het monument herdenkt tevens de gedeporteerden vanuit de drie kampen in de gemeente, kamp Beugelen, kamp Conrad en kamp ‘t Wiede Gat. Vanuit deze kampen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog honderden Joodse mensen gedeporteerd. 44 namen in steen gehouwen. 44 mensen die nog altijd worden gemist. Namen die op deze manier niet alleen zo blijven voortleven in het dorp, maar ook in de harten en gedachten van familie, nabestaanden en dorpsgenoten.