Column

Bewust leven en stoppen met slechte gewoontes: het is aan de orde van de dag. En, als het enigszins past, doe ik daar graag aan mee. Zo ben ik gestopt met het nuttigen van alcohol tijdens ‘Ik Pas’, de periode met het blauwe bandje. Toen dronk ik 40 dagen geen alcohol.

Stoppen met te hard rijden is ook belangrijk. Laatst kreeg ik tóch weer een bekeuring. Weliswaar in het westen van het land, maar ook daar moet een burgemeester zich natuurlijk aan de regels houden.

Diesel een langharige Ragdoll kater van 6 jaar jong komt naar het spreekuur van Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen. Elke avond krijgt Diesel, naast zijn gebruikelijke brokjes, lekker wat nat vlees. Heerlijk vindt Diesel dit, hij kan er echt van genieten! Maar gisteravond verliep het toch anders.

Diesel begon in één keer te mauwen bij het kauwen, te smakken en met zijn pootje langs het gebit te wrijven. Dit leek de eigenaar niet goed en de volgende dag heeft ze een afspraak bij ons gemaakt om met Diesel op het spreekuur te komen.

Heeft u het gelezen? De beveiliging van de burgemeester van Haarlem, Jos Wienen, wordt afgeschaald. Meer dan een jaar lang kon hij niet thuis wonen en had hij altijd minimaal twee agenten om zich heen. En dit alleen maar om het feit dat hij zijn werk, het zijn van burgemeester, uitvoerde. In wat voor land leven wij? Ik zeg altijd: “boos worden mag, emotie mag, maar bedreigen mag nooit!”

Maar hoe is dat in Staphorst?

Het is vaak nog lekker na-zomeren in september. Al hoewel je in september ook al wel weer wat koudere dagen er tussen hebt zitten, is het vaak nog lekker vertoeven.

Dit vinden ook de kriebelende beestje bij onze huisdieren in de vacht. Zo belde er afgelopen week een eigenaar wat ongerust op naar onze praktijk Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst - Rouveen. Ze had heerlijk met Tommie lopen spelen en daarna Tommie uitgebreid geborsteld. Wat bleek, de eigenaar kwam allemaal kleine zwarte puntjes tegen in de vacht.

Tommie is een Europese korthaar kater van 5 jaar oud. Vooral onder de buik van Tommie en zeker in de liezen zag de eigenaar veel zwarte puntjes. De plekken waren ook wat rood, doordat Tommie er aan gekrabd en gelikt had. Daarom kwam Tommie dezelfde dag toch nog even langs op het spreekuur.

Als kind las ik – en waarschijnlijk velen van u – een boekje van W.G. van der Hulst: ‘Van de boze koster’. Nu is er een nieuw deel in deze serie: ‘Van de boze burgemeester!’. Ja, echt. Boos. Kwaad. Teleurgesteld. Zo kent u mij niet, dat klopt. Ik ben juist fier en trots op Staphorst. En daar waar mogelijk is vertel ik dat door, als ambassadeur van onze gemeente, aan wie het maar horen wil. In gesprekken, op de radio, op televisie en in de kranten: “Staphorst is misschien wel de mooiste gemeente van Nederland!”

Een poosje terug fietste ik op de J.J. Gorterlaan en trof daar de restanten aan van een maaltijd. Deze maaltijd was verpakt in een bruine tas met de grote, herkenbare gele M (ik mag geen reclame maken). Of zo’n maaltijd nu gezond of ongezond is, laat ik even in het midden. Want wat mij stoorde, was dat het daar lag. Je gooit zulke resten toch niet zo langs de weg?

Als gemeente heb je mensen in dienst. Medewerkers. Ambtenaren. Zelf kies ik voor medewerkers, want ik word de grappen over ambtenaren - ze zijn zó voorspelbaar - eigenlijk enorm zat. En ik ben fier op de medewerkers van de gemeente Staphorst. Vol inzet wordt gewerkt om de wettelijke taken waartoe u – ja, u bent de baas dankzij democratie en verkiezingen – heeft besloten, uit te voeren.

Hulde aan onze medewerkers
In de krant las u dat de gemeente Staphorst dit werk doet met te weinig mensen. Vanuit provincie en rijk komen er steeds meer taken bij en daar horen eigenlijk ook handen bij. Feitelijk zou de gemeente Staphorst 25 mensen erbij in dienst moeten nemen. Maar we staan voor financieel lastige keuzes en hier wordt in het najaar een besluit over genomen.

Op het spreekuur van Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen komt een kruising west high terriër teefje van 5 jaar. Het teefje genaamd Luna is gesteriliseerd en komt op het spreekuur voor haar jaarlijkse vaccinatie. Luna loopt vrolijk de praktijk binnen. In de spreekkamer kijkt de dierenarts Luna eerst even na voordat ze gevaccineerd wordt.

Het gebitje van de Luna ziet er netjes uit, haast geen tandplak, Luna zit mooi in de vacht maar wat goed opvalt is dat Luna veel te zwaar is. Haar ribben zijn op de flanken niet meer te voelen of te zien. De eigenaar van Luna geeft aan het ook erg gezellig te vinden, ‘’s avonds en als zij een lekkere koek bij de koffie nemen, Luna ook wat lekkers krijgt’.

De dag begon rond 09.00 uur bij de Historische Vereniging. Daar, in de kelderruimte, wordt jaarlijks de aftrap gegeven voor de 3 Staphorstdagen. Dit gebeurt met koffie, een krentenwegge en korte speeches door voorzitters Henk Koobs en Bé Veen, en de burgemeester. Veel grijze vrijwilligers zijn hier bevlogen bij betrokken. Het was een geslaagde dag met meer dan 1.500 bezoekers. Op 7 en 14 augustus zijn de volgende Staphorstdagen.

Snel nog even een blik geworpen op de expositie ‘Zuivel’ en uitleg gekregen over het laboratoriumwerk in een melkfabriek. Te kort, eigenlijk, dus ik ga zeker nog terug. Zeer de moeite waard om te gaan kijken. Toen namens u de felicitaties overgebracht bij mevrouw Venema, die 105 jaar is geworden. Dankbaar voor haar leven nam ze de felicitaties en cadeaus in ontvangst.

Voor veel mensen is de vakantietijd aangebroken. De scholen zijn dicht, de leerlingen zijn vrij. Ook de bouwvak is gestart. Een periode van rust breekt aan.

Veel mensen – wij Nederlanders zijn een reislustig volk – trekken er op uit om, op een andere plek dan thuis, de rust te zoeken. Anderen blijven – soms noodgedwongen – thuis. En toch rust. Echt tot rustkomen is belangrijk. Evenwicht zoeken tussen werk en privé is noodzakelijk. Even de aandacht leggen op wat naast je werk ook belangrijk is. Dat kan van alles zijn, vult u zelf maar in … Ik wens jullie allen een goede rusttijd toe.

Een grote kerel en een klein beestje. Hoe kwetsbaar ben je, als mens? Ik lig. Afwisselend op de bank, op mijn bed of op een stoel, met mijn been omhoog. Het is een advies van de dokter (en daar moet je altijd naar luisteren). Is het ernstig? Ach, wat is ernstig. Ja en nee. Ik ben gebeten door een teek – een klein beestje – tijdens een wandeling in de parel van Staphorst, of misschien tijdens het werken in de tuin. En nu ben ik zomaar en onverwachts geveld.

Een zware antibioticakuur. Bloedprikken. Foto naar de dermatoloog, terugkomen, opnieuw bloedprikken. Kunnen we de ziekte van Lyme voorkomen? En zo maar opeens bevind je je in de medische molen, en dat door een klein beestje. Veel is reeds geschreven over de uitwerking van een minuscuul brandhaartje van de eikenprocessierups. Hoe vervelend. Dan krijgen we pas écht te zien hoe kwetsbaar we zijn. Mens, dier, in de natuur.

De telefoon gaat. Ik sta net op het punt om naar bed te gaan. Aan de andere kant van de lijn klinkt een bezorgde eigenares. Mevrouw vraagt of ik naar haar toe wil komen want de hond, haar 8 jaar oude Golden Retriever kan niet meer lopen. Ik spring in de auto en 15 minuten later druk ik op de deurbel.

Mevrouw laat mij binnen en in de woonkamer tref ik een iets te dikke hond aan die plat op zijn zij ligt. Golden Retrievers zijn vrolijke dieren en zullen normaal gesproken een gast vriendelijk verwelkomen, maar de hond deed geen moeite om op te staan. Ik zag snel wat het probleem was want ik keek tegen vier ontvelde pootjes aan. Mevrouw deed haar verhaal en aan het einde van het verhaal was het duidelijk hoe hun hond Goldie aan de pijnlijke pootjes was gekomen.

Tijdens de raadsvergadering van 11 juni heeft de fractie van de CDA het besluit kenbaar gemaakt dat zij uit de coalitie (SGP, CU en CDA) stappen. Meteen en ten gevolge hiervan diende wethouder Bert Krale zijn ontslag in. Met onmiddellijke ingang. Wanneer er niets zou gebeuren, had dit zijn weerslag gehad op de Staphorster samenleving. Terwijl we vorig jaar juist vol goede moed begonnen waren, met een ambitievol coalitieakkoord. Iedereen had het zich anders voorgesteld, maar nu volgt deze stap.

En dat is pijnlijk.

Op een lekkere warme zaterdagmiddag in juni laat de eigenaar Jop uit voor een extra lange wandeling in het Staphorster bos. Het is stralend weer, niet te warm, niet te koud en de zon schijnt vol op. Jop is een Boomer reutje van bijna 2 jaar.

Wandelen vindt Jop heerlijk maar er gaat niks boven lekker zwemmen! Gelukkig mag Jop van zijn baasje zwemmen in het vennetje (Gurbepoel) in het bos. Heerlijk vind Jop het. De baas van Jop heeft ook nog een bal meegenomen die in het water blijft drijven. Wat een feest voor Jop. Blaffend, plonst Jop het vennetje in om de bal op te halen. Dit gaat zo nog enkele keren door.

Op 10 mei blies mijn zwager, Rinus van der Maas, zijn laatste adem uit. Hij werd 59 jaar. Het laatste halfjaar van zijn leven – waarin hij streed tegen een slopende ziekte – liep ik op zijn verzoek intensief met hem mee.

Aangrijpend. Adembenemend. Aandoenlijk
Zijn vrouw en drie volwassen kinderen, inclusief aanhang, blijven achter. En Rinus? Rinus is over zijn lijden heen. Hij is, zoals de familie het verwoordt, thuis, bij zijn hemelse Vader. Een vriend verwoordde het zo: “Rinus is bevorderd tot hemelse heerlijkheid”. Hij is over het lijden heen. En dat zeggen is heel bijzonder. Als er bij overlijden woorden van hoop zijn, als er perspectief is, dan maakt je dat dankbaar. Het verwondert.

Op een avond belde een eigenaar licht in paniek naar onze praktijk Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen. Na de wandeling met Boris in het bos op een zomeravond, zag de eigenaar iets raars bij de anus van Boris.

Ook zat Boris er steeds aan te ruiken en te likken. Gelukkig konden de eigenaar en Boris meteen naar de praktijk komen voor nader onderzoek.

Bij de aubades in Rouveen en Staphorst had ik in mijn felicitatieboodschap voor onze koning en mijn dank aan de organiserende Oranjeverenigingen een boodschap verstopt. Samen te vatten in drie A’s: aanspreken, aanvaarden en aandacht geven. Het is goed om te onthouden en goed om te doen.

Soms is er iets aan de hand. Met familie, in het gezin, tussen ouders, met kinderen, richting de buren of de gemeente; noem maar op. Laat het niet doorsudderen maar spreek elkaar aan. Spreek niet over elkaar maar met elkaar. Dit lijkt mij een open deur.
Er is ook vreugde, verdriet, tegenslag of voorspoed. Zonneschijn, maar ook regen. Bijvoorbeeld tijdens de aubade... Aanvaarden van deze omstandigheden is een kunst; help elkaar hierbij!
Aandacht geven is de laatste A. Er zijn twee gedecoreerden in onze gemeenschap, bijvoorbeeld. Of geef aandacht aan iemand die het nodig heeft. Geef een compliment, spreek waarderende woorden, geef aandacht.

Het is een periode van gedenken, herdenken, danken en bedanken. Mijn agenda wordt gevuld met herdenkingen op oorlogsgraven, bij plekken waar bijzondere en aangrijpende dingen gebeurden. Het herdenken gebeurt veelal met kinderen van onze scholen. Bijzonder! Steeds meer jonge mensen geven op deze manier de vrijheid door, zijn betrokken bij wat is gebeurd.

Vaders, moeders, opa’s, oma’s, opvoeders en ouderen: vertel de verhalen ‘wat er is geschied’, laat het verleden leven. Ik ben ervan overtuigd dat wil je nu begrijpen, je kennis moet hebben van het verleden. Het hoeven niet altijd de grote verhalen te zijn, maar gewoon hoe het vroeger ging, wat gebeurde er in de omgeving en familie.

Laat in al onze herinneringen dankbaarheid de boventoon voeren. Er is (veelal) geen reden tot klagen. Dankbaarheid voor werk, gezondheid, vrijheid, saamhorigheid en nog veel meer. En mocht het anders zijn, is er pijn en verdriet – ook dat komt in het leven voor – laten we dan als mensen om elkaar staan, troost bieden en steun.

Graag ontmoet ik de inwoners van Staphorst bij de aubades, de herdenking op 4 mei en alle activiteiten die door vrijwilligers worden georganiseerd, dit is de ‘kracht van Staphorst’

En kent u een vrijwilliger die zich bijzonder inzet voor de samenleving? Geef dit door bij de gemeente voor de aanvraag van een Koninklijke onderscheiding in 2020.

Balto is een kruising Jack Russel X Boeren Fox, van bijna vier jaar. Hij kwam bij Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen op het spreekuur met het verhaal dat hij braakte.

De eigenaar van Balto had opgemerkt dat het braaksel stonk naar ontlasting. Dan gaan bij een dierenarts de alarmbellen rinkelen! Balto was ook flink afgevallen, was slomer dan normaal en zat niet lekker in zijn vel. Na overleg met de eigenaar, is er voor gekozen om bloedonderzoek uit te voeren.

Op 20 maart mogen we weer naar de stembus en ik verwacht dat de opkomst in Staphorst hoog is. Maakt u vooral een keus en bepaal wie het bestuur van onze provincie gaan vormen en hoe het bestuur van het waterschap eruit gaat zien.

Vorige week waren in het gemeentehuis twee bijeenkomsten voor de leden van de stembureaus in Staphorst. Een groep van ongeveer 80 mensen. Tijdens deze bijeenkomsten kregen zij een instructie over de gang van zaken op 20 maart. Wat kunnen wij dankbaar zijn voor onze democratie. Voor hoe deze wordt vormgegeven en voor hoe zorgvuldig en integer de verkiezingen worden voorbereid. Laten we hier zuinig op zijn!

Bram is een hond op leeftijd maar geniet nog volop van het leven. Al hoe wel hij op zijn oude dag artrose heeft gekregen, zal hij dolgraag weer de jonge werklustige Bram van vroeger willen zijn. Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen kan Bram en zijn eigenaar hierin goed in ondersteunen.

Bram wordt in het zonnetje uitgelaten door zijn eigenaar. Met de wandeling komen ze ook langs Bram zijn favoriete speelveldje, althans dat was vroeger zo. Nu ligt Bram vaak even uit te rusten aan het rand van het veldje, als de eigenaar van Bram een praatje maakt met de baasjes van de andere honden.

PS

Zo leerde je dat vroeger op school: onderaan een brief – als je iets vergeten was – dan plaatste je een postscriptum, een PS. Maar dat is niet waar ik op doel met de titel van deze column. Waar ik op doel zijn de verkiezingen die op 20 maart plaatsvinden, de verkiezingen voor PS: Provinciale Staten, en het Waterschap. Als je ouder bent dan 18 kun je gebruik maken van het democratische recht om je stem uit te brengen en ik nodig u en jou van harte uit om van dat recht gebruik te maken.

Verkiezingen voor de Provinciale Staten – de ‘gemeenteraad’ van de provincie Overijssel – zijn belangrijk. Hier en daar hoor ik gemopper op de overheid. Vooral als ik de berichten verneem uit bijvoorbeeld Frankrijk, de zogenaamde gele hesjes. Onvrede, boosheid en veel meer. Volgens mij heeft de inwoner van de gemeente Staphorst, daarmee ook inwoners van Overijssel, de gelegenheid om de provinciale overheid te kiezen die het beste past. Kies de provinciale overheid die u wilt.

Een zware titel, waarvan ik hoop dat hij uw aandacht trekt. Gelukkig valt het mee, want onze gemeente behoort tot de meest veilige gemeenten van Nederland. En dat is een goed bericht.

Vorige week werden in een informerende raadsvergadering de cijfers bekend gemaakt en toegelicht door de politie. Onze wijkagent lichtte de cijfers toe: een daling van het aantal woninginbraken, een daling van het aantal verkeersslachtoffers en in 2018 nul verkeersdoden. Dat zijn cijfers waar ik blij van word, en ik neem aan u ook! In totaal werden 309 aangiften/meldingen gedaan bij de politie. In 2017 was dit nog 6% meer. Dat zijn cijfers om mee thuis te komen, maar toch...

In veel landen werkt men met een ambassadeur. De ambassadeur heeft dan als taak om de belangen van het moederland in den vreemde te behartigen.

Ook in Staphorst kennen en hebben we ambassadeurs. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de ongeveer 250 inwoners die tijdens de nieuwjaarsreceptie in het gemeentehuis aanwezig waren. Zij zijn die avond benoemd tot ambassadeurs in de ‘strijd’ tegen alcohol en met name drugs. Preventie is geboden dus houd ogen open, spreek elkaar aan en leef met elkaar mee.

Vanavond is het dan eindelijk zo ver, pakjesavond! Iedereen wordt hopelijk goed verwend, de verlanglijstjes zijn dit jaar in ieder geval rijk gevuld. De kinderen hebben al een aantal keer hun schoen mogen zetten. Naast een aantal kleine cadeautjes had Sint ook heerlijke chocoladeletters achter gelaten. Die hebben we gisteravond met het gezin opgegeten. Helaas heeft Duke, de 5 jarige teckel ook mee gegeten en is de eigenaar met Duke belangd bij Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen.

Duke, de 5 jarige teckel, vindt chocolade heerlijk! Van chocoladeletters tot paaseitjes, alle stukjes chocolade probeert Duke te pakken te krijgen. Zo ook gisteravond. Met de veroverde chocoladeletter wandelt Duke naar zijn mand. Na enkele minuten heeft Duke de verpakking geopend en begint aan het opeten van zijn heerlijke chocoladeletter. Opeens merken de baasjes van Duke dat er een chocoladeletter weg is en ook Duke is in geen velden of wegen te bekennen.

De 20 jarige coureur uit Staphorst gaat in het seizoen van 2019 met de vertrouwde mensen om zich heen van start in het ONK Supercup 600 kampioenschap onder de naam Nieman Racing.

Nieman sloot vorig seizoen sterk af door de laatste 3 races een overwinning te pakken en mocht tweemaal op de één na hoogste trede van het podium staan. Het constant scoren van Frank was goed voor een 3de plaats in het eindklassement van het ONK Supercup 600.

Het Nieman Racing team is momenteel druk met de voorbereidingen! De sponsor gesprekken en alle rand zaken worden geregeld om optimaal aan het seizoen te beginnen. Samen hebben zij als doelstelling om voor het kampioenschap te gaan!

De tijd van de rotjes, duizendklappers en de gillende keukenmeiden komt er weer aan. Honden blaffen en trillen als een rietje, katten schieten achter de kast of onder het bed. Kortom: deze maanden zijn geen pretje voor onze huisdieren. Heeft uw huisdier last van vuurwerkangst, dan kan onze gedragsadviseuse van Dierenartsencombinatie Staphorst u en uw huisdier helpen. Toch alvast weten welke mogelijkheden er allemaal zijn, lees dan vooral verder.

Maar we kunnen het wel wat aangenamer voor ze maken. Bij honden en katten die nog geen oud & nieuw meegemaakt hebben kan je nu al beginnen door ze bijvoorbeeld voorzichtig te laten wennen aan knallen. Dit kan bijvoorbeeld door af en toe een boterhamzakje te laten knappen. Belangrijk is hierbij zelf heel kalm en relaxed te blijven alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is.

Hebben deze plaatsen wat met elkaar te maken? Ja en nee. Verwacht nu geen lesje topografie, met alle routesystemen is dat niet meer nodig. Wat is de relatie dan wel?

Haarlem was in het nieuws. En zeker niet positief. Het gemeentehuis zwaar bewaakt, de burgemeester ondergedoken en strenge politiebewaking. Geen stijl! Dat in Nederland. Al eerder schreef ik over bedreigingen richting hulpverleners en bestuurders. Staphorst is gelukkig Haarlem niet. De regel blijft: emotie mag, agressie niet.

Met de woorden ‘Welkom in uw huis’ heb ik op maandag 8 oktober voor de derde keer een inwonersavond in het gemeentehuis mogen openen. Het gemeentehuis is van u. Hier wordt gewerkt, bestuurd en vergaderd ten nutte en dienste voor de gehele samenleving van Staphorst.

En dat we het goed hebben met elkaar staat vast. Opnieuw behoort Staphorst, onze gemeente, tot de meest duurzaamste gemeenten van Nederland. Iets om fier op te zijn.

Het was een mooie avond. Veel vragen zijn gesteld en inwoners waren verrast over het vele werk - ‘daar weten we niets van‘ - dat door raad, bestuur en medewerkers wordt verricht. Inderdaad. Fier.

Kyra een gesteriliseerde poes van 9 jaar, kwam in mei langs bij Dierenartsencombinatie Staphorst met de klacht dat ze wel erg veel op de kattenbak plaste. Tevens zag de eigenaar dat er weinig urine kwam. Kyra was moeilijk te onderzoeken omdat ze ongeveer in haar baasje kroop.

Gelukkig konden we wel voelen dat haar blaas klein was. Ons vermoeden was blaasontsteking.

Het najaar is weer in aantocht. De dagen worden korter en de nachten worden kouder. Vaak kan je dit ook aan je huisdier merken. Ze beginnen te verharen omdat ze hun wintervacht weer krijgen. Daarnaast kan je vaak ook merken dat huisdieren weer gemakkelijker binnen komen.

Een goed voorbeeld is de rode Maine Coon kater Sjors. Hij vind het heerlijk om met zijn ruggetje tegen de kachel te liggen en kan zich nou al weer verheugen op een strenge winter. Als het namelijk erg koud is, zet het baasje van Sjors de houtkachel aan. Dan is Sjors helemaal in zijn nopjes want dan ligt hij op een grote stoel, voor de houtkachel op zijn rug met zijn voetjes omhoog. Voor de eigenaar van Sjors erg makkelijk omdat zij dan eens goed de buik van Sjors kan kammen.

Voor sommigen is het een hobby en een ander doet het nooit. Voor de één is het een groot plezier (je ruimt wat op) en voor weer iemand anders is het iets om erg tegenop te zien: verhuizen.

En toch is het goed om vanuit een ander gezichtsveld te kijken naar je leven. Heb ik dit echt nodig? Waarom bewaren we dit op zolder? Waarom heb ik 70 meter boeken? En drie harken en twee tuinslangen?

Gemeente Staphorst kan een prijs winnen. Daar zijn we echt trots op. In september maakt minister Ollongren van Binnenlandse Zaken bekend wie de ‘Aan de slag Trofee 2018’ wint. Is dat Hart van Holland, Noord-Brabant, Leidschendam-Voorburg, Delft, Raalte of Staphorst?

We zijn genomineerd omdat onze gemeente voortvarend aan de slag is gegaan met de Omgevingswet (gaat in op 1 januari 2021) en EPOS. Daarover heeft u in de krant of online genoeg kunnen lezen. Ik kan u oproepen om massaal op Staphorst te stemmen en uw familie, buren en kennissen op te roepen dat ook te doen. Liever zie ik dat u de zes kanshebbers allen bekijkt, een eerlijke keus maakt: dat de beste moge winnen (en diep in mijn hart hoop ik dat …).

Stemmen kan via de link www.staphorst.nl/trofee. Toch is winnen niet het belangrijkste. Wel of geen prijs, we doen dit werk om onze inwoners zo goed mogelijk van dienst te zijn en te zorgen voor u. Aan de slag!

Stemmen doe je hier...

Woensdag 8 augustus werd de eerste van de drie Staphorstdagen georganiseerd. Vele vrijwilligers waren in touw om Staphorst – vooral aspecten uit het verleden – te promoten. Complimenten!

Op diezelfde dag liepen 136 kinderen en 585 volwassenen de ‘Obstacle Run’. De enthousiaste organisatoren kregen steun van 125 vrijwilligers. Staphorst op zijn best. Veel inwoners in de wijken beleefden een prachtige avond. Het weer speelde ook mee, het was wat minder warm.

Rinus, een gecastreerde lieve zwart-wit kater, had op een ochtend braakneigingen en dat ging er volgens de eigenaar heftig aan toe. Dan denk ik in eerste instantie aan iets verkeerds gegeten of een allergische reactie. Voor alle zekerheid is Rinus bij Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen langs geweest op het spreekuur.

Na onderzoek, leek er niets meer aan de hand te zijn. Toch is er voor de zekerheid een medicijn gegeven tegen de misselijkheid. Ik heb Rinus weer in zijn hokje gedaan en dan weer lekker naar huis, tenminste dat was de bedoeling. Dan begint Rinus in één keer te niezen en heftig met z’n pootje over z’n neus te wrijven en er kwam bloed uit z’n neusje. Er ging een belletje bij mij rinkelen. Zomertijd…..lang gras!!!!!!? Zou er misschien een grasaar in zijn neus zitten? Dat is niet altijd makkelijk vast te stellen.

Misschien kent u de uitspraak wel van Willem Bilderdijk, een groot Nederlands geleerde in de 19e eeuw: 'In het verleden ligt het heden, in het nu wat worden zal'. Wellicht moet u het twee keer lezen, maar hij wil ermee zeggen dat je ook kunt leren van je omgeving.

Dat probeer ik met enige regelmaat te doen. Collega-burgemeester Bilder van onze buurgemeente Zwartewaterland werpt een dijk op tegen het groeiend drugsgebruik in zijn gemeente. Hij zegt: 'Daar moeten we als gemeentebestuur wat aan doen.' Ook voormalig burgemeester van Steenwijkerland heeft zoiets nadrukkelijk betoogd.

Kunnen we leren van het verleden en lessen trekken voor de toekomst? Zeker. Of als variant op Willem Bilderdijk: ‘Leer van het verleden en van je omgeving’ en ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’.

De taken in het college zijn verdeeld. We noemen dat de portefeuilleverdeling. Dat staat genoteerd op onze website. Een belangrijke taak, een portefeuille, waar ik bestuurlijk verantwoordelijk ben is ‘Dienstverlening’. We willen u graag goed van dienst zijn bij het regelen van uw reisdocument, gemeentelijke belastingen, vergunningen etc. Ook willen we u goed informeren.

Er gaan momenteel zaken goed, maar we hebben ook verbeterpunten. Dat vinden we zelf. Maar wij willen niet ‘de slager zijn die zijn eigen vlees keurt’. Wij willen dat u dat voor ons doet. Doe daarom mee aan de enquête dienstverlening.

Wat is de bedoeling van mijn columns die regelmatig op de gemeentelijke pagina in De Staphorster en op deze website verschijnen? Om te verpozen, even wat te lezen, te prikkelen of zaken aan de kaak te stellen?

Ach, voorzichtigheid en enig mildheid is beter dan een scherpe pen. Als u goed leest, heb ik wel een boodschap. Zo deel ik zaken die mij positief opvallen:

- Wat een inzet van vrijwilligers
- Wat wordt er veel georganiseerd
- Wat een enorme ambitie

Maar er waren ook boodschappen die u op iets wilden wijzen. Uiteraard zijn ze goed bedoeld:

- Rijd niet zo onwijs hard
- Drink met mate
- Er is meer dan werk

Het is niet mijn stijl om het belerend en met een waarschuwende vinger op te schrijven. Volgens mij werkt dat niet.

Samen leven, is ook laten leven. Ga wijs om met wat we hebben en krijgen. Let op elkaar. Misschien niet zo prikkelend en scherp als andere columnisten doen, dus noem het dan maar een kolom. Fijn dat u het leest. Een goede zomer toegewenst!

bron: Staphorst.nl

Kees is een teckel van 8 jaar. Hij heeft al een tijdje oogproblemen en komt hiervoor regelmatig op controle bij Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst - Rouveen.

Zo ook deze keer. Alleen zag Kees er iets anders uit. Hij had een wat ingevallen buik en bij het algemeen onderzoek was een zwelling in de buik te voelen. Ook dronk hij wat meer dan normaal. Voor de volgende dag werd een echo van de buik en een algemeen bloedonderzoek afgesproken. Uit de echo bleek dat de zwelling een fors vergrote milt was, maar verder waren er geen bijzonderheden. Uit het bloedonderzoek bleek tot onze verbazing dat Kees een erge bloedarmoede had! Verder bloedonderzoek wees uit, dat het lichaam van Kees zijn eigen rode bloedcellen kapot maakt. Dit is een ernstige aandoening die sterfte kan veroorzaken!

Vorige week belde de eigenaar van de poes Minoes ongerust op naar onze praktijk Dierenartsencombinatie Staphorst. Minoes is een zwart – witte poes van 6 jaar oud en overdag altijd buiten. ’s Avonds krijgt Minoes altijd een beetje vlees en is ze stipt op tijd bij haar huis. Echter deze avond niet. Haar baasjes gaan verontrust naar bed.

De volgende dag worden Amividi, de politie en de dierenarts gebeld of zij Minoes hebben gezien. En zowaar bij de dierenarts is een aangereden poesje binnen gebracht die het helaas niet gered heeft. Hevig geschrokken van dit bericht, haasten de baasjes van Minoes zich naar onze praktijk om de poes te bekijken. Het was een vreselijk gezicht en er was zelfs even twijfel, want de witte vlekken leken nu wel groter! Met tranen in de ogen werd het beestje meegenomen naar huis.

Afgelopen maanden kondigde het KNMI meerder malen code Oranje af. Gevaarlijk weer, storm, zware regen of onweer. Soms kwam het uit, soms ook niet. Maar we werden gewaarschuwd.

In bestuurlijk Nederland is er een actiegroep ‘Code Oranje’. Een groep burgemeesters, wethouders en andere bestuurders luiden de noodklok. Ze geven een waarschuwing af. De oude democratie werkt niet meer. Er moet meer aandacht zijn voor de nieuwe democratie.

De dag voor de verjaardag van onze koning, op 26 april 2018, ontvingen vier inwoners van onze gemeente een Koninklijke Onderscheiding. Een feestelijke gebeurtenis.

Heel onverwacht werden Hendrik Korterink, Berend Paarhuis, Gerrit Stegeman en Nanny Zwolle in het zonnetje gezet. Erkenning en dank voor het belangeloos klaar staan voor de samenleving. Tijdens de aubades in Rouveen en Staphorst is er aandacht aan besteed.

Op een avond belde een eigenaar licht in paniek naar onze praktijk Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst – Rouveen. Na de wandeling met Boris in het bos op een warme zomeravond, zag de eigenaar iets raars bij de anus van Boris. Ook zat Boris er steeds aan te ruiken en te likken. Gelukkig konden de eigenaar en Boris meteen naar de praktijk komen voor nader onderzoek.

De dierenarts heeft Boris eerst lichamelijk na gekeken. Hierbij viel niks afwijkends op. Vervolgens werd de anus van Boris bekeken. Niks raars meer te zien. Toch werd Boris nog even getemperatuurd om te kijken of hij verhoging had. Geen koorts. Toch werd er nog eens goed gekeken rondom de anus in de vacht van Boris. Boris is namelijk een Sheltie van 6 jaar jong met veel haar. En ja hoor, hierin werd een stuk van een klein wit wormpje gevonden. De eigenaar gaf meteen aan dat ze dit uit de anus van Boris zag komen. Het witte wormpje is een lintworm.

Duizend. Een belangrijk getal, juist in deze dagen. Nu we de vrijheid vieren en stilstaan bij de Tweede Wereldoorlog. Het Duitse rijk werd ook wel het 1.000 jarig rijk genoemd. Heerschappij over de wereld, een wereldrijk. Het is er niet van gekomen. Wel pijn, verdriet en heel veel slachtoffers. We herdenken en gedenken.

Duizend, een bijzonder getal. Precies 1.000 dagen ben ik uw burgemeester. Vanaf 7 september 2015 ben ik burgemeester van Staphorst. Wat gaat de tijd snel. Duizend dagen mag ik dit ambt vervullen en ik doe het met veel vreugde.

Heeft nu de burgemeester invloed of de gemeenteraad? Wie wint dat? Een bijzondere vraag in een column die ik zelf schrijf. In alle bescheidenheid moet ik natuurlijk als antwoord geven: de gemeenteraad.

De leden van de raad hebben zeer veel invloed en zijn het hoogste orgaan in de gemeente. Dat is echt zo! Op dit moment zijn de leden van de raad druk doende met het smeden van een nieuw programma en het vormen van een nieuw college. Spannende tijden en ook hierbij geldt, een broedende kip (vergeef me de beeldspraak) mag je niet storen! Meer kan ik er dus niet over zeggen. Ik heb geen invloed.

Loekie is een vrolijke Shih Tzu , 7 jaar oud en 8 kilo zwaar, die met veel katten vrienden en vriendinnetjes in één huis woont. Zij vind het heerlijk om met de katten te spelen maar het is ook lekker ravotten met de baas en bazin. Op een gegeven moment voelt Loekie zich helemaal niet goed en alle activiteit leek wel bij haar verdwenen. Ook moest ze regelmatig braken. Dit leek helemaal niet goed. Het werd tijd om met Loekie naar de dierenarts te gaan en de eigenaar belde met Dierenartsencombinatie Staphorst – IJhorst - Rouveen.

Loekie was inderdaad erg rustig en bij het lichamelijk onderzoek werd een hoge koorts gevonden, wel 41.1°C, ze had ook een harde buik. Reden om een echo te maken. Daarbij werd een grote blaassteen gezien in de blaas (dat is een samenklontering van kristallen die in de blaas zijn ontstaan. Hiervoor zijn verscheidene oorzaken mogelijk). Tevens werden er, één grote en meerdere kleine nierstenen in de rechternier gezien.